Jak to z sprzątaniem bywa ?
Scena 1
(Na scenę wbiegają zmartwione zwierzęta)
Rybka : Szybko! Szybko ! wzywajcie doktora, bo
pani woda jest strasznie chora.
Zwierzę 1 :Nie tylko ona jest chora, mojego pana
od kilku dni dręczy ręki drętwota.
Zwierzę 2 : Dlatego ziemia plonów nie wydaje.
Zwierzę 3 : A mi się zdaje że się coś złego
stanie.
Ptak: Mój pan to tylko gorączki nabiera i w łóżku
leży bez wytchnienia.
Iskierka : Trzeba wezwać doktora!
Ptak : Albo chociaż Ekologa !
Rybka : Już wyjmuje swojego smartfona!
Scena 2
( zwierzęta uciekają z sceny,
zaś wchodzi na nią lekarz i żywioły )
( lekarz przygląda się żywiołom)
Ogień *zdenerwowany* : niech pan gada co się nam dzieje
!
Lekarz :Niech się pan nie gorączkuje, bo nic pan
przez to nie zyskuje. Na moje oko mogę rzec krótko…
Jest to choroba o prastarym
pochodzeniu…
Woda: O czym pan do jasnej muszelki gada !
Powietrze : Powinnaś się ładniej wysławiać
Lekarz : chodzi mi o świata zabrudzenie…. Koniec !
wieczne wasze cierpienie
Ziemia *panika*: Koniec ! umrzemy!
Ogień : musi pani znaleźć rozwiązanie inaczej Spale
to pańskie „badanie”
Lekarz : musicie znaleźć sedno choroby!
Ziemia * szczęśliwa* : jest ratunek!?!
(lekarz wychodzi)
Woda : trzeba się wybrać na wycieczkę , by znaleźć
od choroby ucieczkę
Scena 3
( zmiana otoczenia)
Ziemia * Histeria * : jak tu brudno ,jak tu źle,
mamo, tato zabierz mnie!
Powietrze: gdzie my jesteśmy ?
Ogień: wiedziałem że zabłądzimy
Woda: spływajmy stąd! Zanim się udusimy
Scena 4
( zmienna otoczenia na park,
jakieś dzieci śmiecą)
Woda: co oni rąbią !?
Powietrze: jakieś dzieci, chuligany wszystko psują
dla zabawy
Ogień *zdenerwowany*: Trzymajcie mnie, bo dam im
nauczkę
Ziemia: lepiej zostań bo coś spalisz lub co gorsza,
kosz rozwalisz.
Powietrze : choć my ich powstrzymać !
( żywioły podchodzą do dzieci)
Ziemia : Hejka dzieci do robicie ( łapie za ramię
jedno dziecko)
Dziecko 1: niech mnie pani nie dotyka !
Ogień : ta ludzka polityka !
Dziecko 2: czy my się w ogóle znamy ?!
Woda: tak to my was otaczamy
Dziecko 3: chodźmy stąd nudzi mnie ta sprawa!
(żywioły się załamują )
Scena 4
( na scenę wychodzą zuchy i zbierają śmieci)
Ziemia: To z nami koniec nigdy nas nie posłuchają!
Powietrze: patrzcie! Zuchy ziemie sprzątają!
Woda :trzeba im podziękować
( żywioły podchodzą do dzieci)
Wszyscy :dziękujemy że dzięki
wam ziemie czystą zostajemy i w śmieciach nie utoniemy !
Zuch 1: nie robimy tego by nas zauważono, chcemy by
na ziemi było zdrowo.
Zuch 2: by trawa rosła, a słońce świeciło i
wszystkim w około było czas spędzać miło
Ogień: za karę wyślemy tamtych łobuzów na śmieciowe
wygnanie i zobaczymy czy zmienią swoje zachowanie.
Narrator:
Więc wszystko sumując chuligani
źle skończyli, bo na śmieciowisku w własnych śmieciach się zatopili, zuchy i
żywioły żyły w ciągłej zgodzie i całemu światu mówili o przyrodzie. Już po paru
latach wszędzie czysto było ,a żywioły nigdy nic więcej nie zaraziło.
Autorka: Aleksandra Karlińska
